sábado, 12 de junio de 2010

Superheróa / Superheroína

Era unha pequena de abraiante imaxinación,
non me gustaba nin a televisión.
Eu só quería chegar a ser maior
pra convertirme nunha superheróa de ficción.

Nin os doutores atopaban solucción
pra miña enferma ensonación.
-A humanidade en perigro
ei de salvar.
Se me deixan... Meu paí e miña naí-

-O mal chegoú,
estades de noraboa.
poreíme en acción-


-Superheróa, non penses que vas voar-
-Superheróa, non podes vencer ao mal-
-Superheróa, as nenas deben xogar
deixa o traballo pra Superman-

Por fin espertei
deste profundo sono.
Miña nai berroú:
-Superheróa, deixa xa de soñar-
-Superheróa, a lección tes estudar-
- Superheróa, na vida lonxe tes que chegar...-
E penseí: -Isto e tarefa pra Superman-
Era una niña de desbordante imaginación
no me gustaba ni la televisión.
Yo sólo quería llegar a ser mayor
y convertirme en heroína de ficción.

Ni los doctores encontraban solución
para mi enferma ensoñación.
-La humanidad en peligro
he de salvar.
Si me dejan... Papá y mamá-

-El mal llegó.
Estaís de enhorabuena
me pondré en acción.-

-Superheroína, no pienses que volarás-
-Superheroína, no puedes vencer al mal-
-Superheroína, las niñas deben jugar
deja el trabajo para Superman.-

Por fin desperté
de este profundo sueño.
Mi madre gritó:
-Superheroína, deja ya de soñar-
- Superheroína, la lección tienes que estudiar-
-Superheroína, en la vida lejos tienes que llegar...-
Y pensé: -Esto sí es tarea para Superman-

No hay comentarios:

Publicar un comentario