Co papo bermello polo frío que trae o aire eo xeo,eo teu sorriso más branco ca os copos do ceo.
Quedo enchoiada mirando cos meus ollos verdes
e sinto como fas, sin sabelo, que o meu amor por ti medre.
Entons, doume de conta que a cor de meu papo non e polo frío.
nin por todo-los copos, nin o xeo, e polo teu feitizo.
O que fai que me sonroxe, o que fai-me quererte
deste modo que me antoxa imposibre de esquecerte.
No hay comentarios:
Publicar un comentario