jueves, 18 de febrero de 2010

Pregón do orballo

Orballo da mañan
que espertas na miña man
o sangue que rula quente
no meu corpiño adoecente.
Din ca falas coa lingua dos que lonxe quedan,
din que choras cando as tristuras dan voltas,
din ca calas cando os medos medran,
e din ca soñas cando os sonrisos voan.
Orballo da mañan,
dalle forzas a os que calan,
dalle acougo a os que choran
e non deixes ca os soños morran

No hay comentarios:

Publicar un comentario